Teruggekeerd naar Amsterdam!

Berlijn is te gek, maar een beetje too much. Te druk, te chaotisch, te lelijk, te deprimerend, teveel alcoholisten… Voor een kort verblijf is het de leukste plek op aarde, zeker voor kunstenaars, maar op de lange duur gaat de lelijkheid, het grauwe beton en de nog altijd overal aanwezige grijns van Stalin pas echt op je inwerken, heb ik gemerkt. Je daarin echt “thuis”-voelen is dan lastig, tenzij je van plan bent om alcoholist te worden en een duik te nemen in het bruisende kunstcircuit, dat heftiger is dan het New York van de jaren tachtig! Ik weet niet hoeveel Warhol-lookalikes ik heb gezien maar lachen was het wel… Waar zie je dat nog? Echte kunstenaars met een kunstenaarshart, lekker lijp, maffe brillen, debiele jurken en geweldige avant garde-muziek op de achtergrond. Met een Korzakov-syndroom 10 galeries op een avond verslinden en de volgende dag na een nachtje stevig doorzakken om 17.00 u. “ontbijten” met een Beck’s bier is daar de gewoonste zaak van de wereld…

En tsja… Waar draaien ze nog “Ich möchte ein Eisbär sein” tijdens een galerie-opening? In Berlijn. Waar kom je nog kunstenaars tegen die “recht uit hun reet” kunst maken, alsof hun leven ervan afhangt? In Berlijn. De underground, de artscene, het onvoltooide, het ruige, de energie… Dat is met niets te vergelijken en ik voelde voortdurend een enorme drive om te tekenen, te schilderen, te schrijven… In ieder geval niet stil te zitten… fascinerend. Maar ja, dan moet je je er wel eerst thuisvoelen.

Terugkomen in Amsterdam was heerlijk. Lekker thuis, eigen taal en wat makkelijkere, vrolijkere mensen… Maar weg underground, avantgarde en energie. Weg kunstmogelijkheden… Daarvoor in de plaats komt weer het typisch hollandse “je bent kunstenaar? Goh, leuke hobby heb je”… En overal die vermaledijde hiphop-R&B alsof er nooit andere muziek is gemaakt in de wereld… In Amsterdam hoor je echt niets anders. Vreemd, want in 9 maanden Berlijn heb ik niet 1 noot hiphop-R&B gehoord, alsof het daar niet bestaat… heerlijk. Nee, doet u mij maar “Ich möchte ein Eisbär sein” :)…

Hoe dan ook, het zal weer wennen worden.